Lies en Ties IN HET ZIEKENHUIS

In Dambulla gingen we uiteraard naar Sigiry waar je de bekende Lion berg heb. Met onze hoteleigenaar die ook tuktuk chauffeur is gingen we erheen. Hij liet ons eerst een kruidentuin zien waar ze zelfs rode ananas hebben. Jazeker rode ananas. Zag er leuk uit daarna smeerde die vent een soort creme op mijn scheen. Met een lach smeerde hij het erop. Dit kon niet veel goeds betekenen. Na 5 minuten pakte hij een doekje en haalde hij de creme en mijn beenhaar eraf ouwe leipo. Nu loop ik rond met mijn rechter, gladde, wielrenners been en mijn behaarde linkerbeen. Daarna probeerde de beste kwakzalfer dat zalfje nog te verkopen aan ons..nou smeer dat zalfje maar in je haar.

Onze chauffeur redden ons uit de kwakzalfertuin en we gingen naar de berg. Uiteraard was er eerst een tempel dus Lisa moest weer ingepakt worden met kleding. Daar gingen we de berg beklimmen. Een halve wielrenner en een mummie klauterde omhoog. Bijna boven was er een soort file. Een deel wilde naar beneden en een deel omhoog. Braaf stonden we in de rij te wachten tot een deel naar beneden ging. Het start sein werd gegeven we mochten naar boven. Het was de beurt aan de omhoog klimmers om te bewegen rustig klom iedereen omhoog, totdat er een of andere Nederlandse tokkie familie bedacht dat zij voorrang hadden. Ze namen het heft in handen. Schreeuwend met de tekst we need to go down had hij laks aan de ongeschreven, geduldige klauter regels. Hij propte zich tussen de rij en zorgde wel dat iedereen plaats maakt. De hele rij hoopte dat de beste meneer viel en zijn vingerkootje zou kneuzen maar helaas. Eenmaal uit de file stonden we bovenop de berg en daar wachten ons een grote verrassing een grote zwerm met bijen vloog naar ons toe. We doken snel onder Lisa haar mummie pak en genoten van het uitzicht.

Vanuit Dambulla stappen we de bus op naar Kandy. Kandy is wat moderner en we zijn daar wel aan toe. In Dambulla had je 100 meter stoep en de rest was zand. Nu we in het regenseizoen zitten is de straat een groot modderbad. In Kandy hadden we een hotel boven op de rots. Met een uitzicht over Kandy. Maar Kandy was het ook niet echt paar leuke tempels en dst is het wel. We willen een wat gezelligere plaats.

We verplaatsen ons naar Ella. We gingen een station eerder dan Kandy de trein op en hadden een prima plekje voor de 7 uur durende treinrit. Op het station maakte we snel nog een vriend door mijn ontbijt te delen met hem. We werden uitgenodigd om bij hem te komen eten, want zijn vrouw kon zo goed koken. Helaas lag dit niet op de route.

Treinrit van Kandy naar Ella was mooi. Boompjes, rotsen, mooi uitzicht, meneer P die 50x langs kwam of we warme pinda's van hem wilde kopen, gillende lisa want er liep een kakkerlak. Kutfeye.. nee nee een echte kakkerlak zn dikke rondkruipende ongedierte. Oja en je kon uit de trein hangen en dan met je gezicht volle wind vangen en dat was wel leuk.

Ella, elle l'a Ella, elle l'a
Cette drôle de voix! We zijn in Ella! Wist je dat France Gall de zangeres van ella elle le gewoon in Frankrijk het nummer verzonnen heeft en niet in Ella. Bizar hè?! Naja na 20x het nummer zingen werd Lisa licht geirriteerd. We hadden een mooie bunker met 2 bedden en zo weinig mogelijk luxe geboekt want er is veel te doen in Ella. We doken onder het wol en gingen slapen. OM 5 UUR 'S OCHTENDS RIJDT DE BAKKER LANGS MET HET FUR ELISE DEUNTJE!! Volgens kocht heel Sri Lanka brood voor onze hotel want dat deuntje ging een kwartier af. Hadden we maar goed in de reviews gelezen misschien kwamen we dan achter dat de bunker niet geluidsdicht was. Na een kwartier lang beethoven gehoord te hebben gingen we weer slapen.

Little Adems Peek. We gingen bergbeklimmen was alweer lachen. Bij het begin lag er één, van de miljoenen, straat honden. Lisa zetten zoals ze bij de vorige miljoen straathonden haar hoge stemmetje op en begon weer tegen de hond te praten. Na zn 5 minuten praten en twijfelen of ze de hond gaat aaien (valt nog mee meestal is het 10min) was ze uitgepraat met de hond. Maar de hond wilde in onze vriendenboekje schrijven. Na kort overleg met meneer de hond mocht hij pas in ons vriendenboekje schrijven als hij ons boven op de berg had gebracht. De hond ging akkoord en leide ons naar boven. Eenmaal boven op de berg en wat denk je.. Kon de hond helemaal niet schrijven.. wel gelachen en een mooi uitzicht. Drone de lucht in gedonderd en paar mooie filmpjes geschoten. 

Wordt vervolgd is wel lang zat zo. Doeg 

oja mama grapje zijn niet in t ziekenhuis geweest wel langsgereden. Groetjes