Oepsie een ongeluk op een viewpoint | Koh Phangan

Wakker werden we in een koele kamer met een geweldige airco. Vrolijk sloegen we de dekens van ons af en gingen een rondje hardlopen. Want jazeker er moet ook gesport worden. JVC 6 is een team vol fitte mensen dus ook ik moet mijn conditie bijhouden. Haha mee wie hou ik voor de gek. Ik draaide me nog een keer om terwijl Lisa ging douche. We gaan vandaag watervallen bezoeken. We sprongen op de scooter en Lisa navigeerde ons naar de watervallen. Ondertussen langs de weg twee flessen gasoline in de scooter gepropt. 100bath verder en we konden weer volle bak. Aangekomen bij plek parkeerde we onze scooter tussen de vele anderen. We volgde de borden en liepen omhoog. En omhoog en omhoog. Nog even en we zouden de waterval zien. En daar was het dan bezweet en uitgedroogd stonden we te kijken naar paar kale rotsen die een pad omhoog maakte. Een waterval zonder water whatthefuck is hier aan de hand. Ook toch als je goed keek zag je een straaltje water. Wat leek op als je je tanden gaat poetsen en je laat de kraan open( moet je sowieso niet doen bespaard je water). Maar daar leek het in ieder geval op. Nou wat een plezier waterval zonder water. Toch moest je er wat van maken. Ik huppelde via de rotsen omhoog en voelde me een echte padvinder. Omhoog klimmen via een waterval zonder water. Wie heeft dat op zijn cv staan? Nou ik! Vol trots klom ik omhoog paar Duitsers die achter mij liepen zagen de nieuwe fuhrer in me. Ze volgde me trouw en samen beklommen we de waterval. Lisa die de trap nam gaf een brul Thijs deze kant op. Mijn status als fuhrer veranderde snel in een goed luisterend labrador en liep met mijn staart tussen mijn benen naar Lisa. Lisa mijn baasje op dat moment had besloten dat we een andere weg omhoog zouden nemen. Dan kwamen we uit op een view point en had je uitzicht over het eiland. We klommen omhoog en kwamen op de top van de berg. Daar stonden paar Nederlanders van het uitzicht te genieten. Een soort slappe aftreksel van New Kids stond daar op een Brabantse accent elkaar uit te maken voor het een en ander. Het bloed onder mijn nagels was meteen weg. Wat een verschikking. Maar we moeten filmen. Als cameraman maakte ik paar mooie shots van Lisa. Toen stonden we op de rots. Telefoon in de hand en dacht ik smijt er even een snapchat uit. (Voor moeders en oma, dat is een app (soort facebook ja) waarmee je fotos naar mensen kan sturen voor 10seconden of 24uur in je "verhaal" (lijkt op tijdlijn) zetten. Op het moment dat ik de snapchat wilde maken gebeurde er iets verschrikkelijks. Mijn veter zat los tijdens het maken van de snapchat en toen moest ik die gaan strikken. Als ik ergens een hekel aan heb ik het wel veters strikken op een view point. Na mijn veters gestrikt te hebben liepen we rustig naar beneden. Nu denken jullie maar euh die facebook post van Lisa dan. NOU NIET ALLES OP INTERNET IS WAAR. Ik heb gewoon de schuld op me genomen. we liepen de berg af en de laatste twee meters wilde Lisa fotos sturen naar mij. Maar zoals iedereen weet dat je niet moet whatsappen tijdens het rijden of bergbeklimmen of dalen. Want dat is hartstikke gevaarlijk. Deed Lisa de levensmoeën waaghals het toch. Ze gleed over een steen en viel op haar knie. Mijn status als labrador veranderde naar ambulance broeder nam Lisa mee en zetten haar op een bank. Daar kwam de ehbo kit. Eerst moeten we het met een alcohol doekje schoonmaken. Dat laat me denken als vroeger dat je tijdens het buitenspelen een schaafwond had en je moeder al haar kwakzalf zalfjes erop ging smeren en het daardoor nog pijnlijker werd. Nou zo was het dus ook voor Lisa. Gaasje erop verband eromheen en Lisa kon weer achter op de scooter. Op naar het strand want het was bloedheet.